Hatay’ın Reyhanlı ilçesinde bulunan Tayvan Kültür Merkezinde, Her yeni güne bir başlangıçlar var. Bazen Tayvan’dan gelen gönüllüler, bazende Ankara ,İstanbuldan gelen gönüllü çalışanlar Merkezde farklı çalışmalarla, Merkezde ki çocuklara umut oluyor. Bunlardan birisi de Ankara Bilkent Üniversitesi Psikoloji son sınıf ögrencisi BESTE ALTINTAŞ. kendisi farklı bir yaşam biçimi yaşarken, Tayvan Kültür Merkezinde gönüllü olarak çalışmaya başlarken, o çocuklarla bu kadar güzel bir bağ kuracagını hayal bile etmemişdir. Ama kısa zaman içerisinde, Neredeyse 7.24 çocukların ögretmeni, oyun arkadaşı susadıkları zaman bile sadece Beste öğretmenlerinden su isteyetek, onu kendilerine çok yakın hissederek , her türlü konuda Beste öğretmenleriyle koşturmaya oyun resim müzik bir masal ülkesinin Pamuk prenses ve yedi cüceleri, gibi arkadından koşturmaları görülmeye değerdi. Beste gönüllü olarak geldiği merkez için şu açıklamayı yaptı; Bebeklik ve çocukluk dönemindeki ebeveynlerle kurulan bağ ilişkisine, ‘bağlanma’ adı verilmiştir. Doğumdan sonra bebekler, güven duygusunu devam ettirme ihtiyacıyla önce annesine daha sonra da ihtiyaçlarını karşılayan kişiye bağlanma eğilimindedir. Ağlama, emme ve gülümseme bebeğin temel bağlanma davranışları arasındadır. Bağlanılan kişiye yakınlığı sağlayan ve yakınlığı sürdürmeye yardımcı olan her türlü davranış şekli bağlanmayı ifade eder. Bebeklik döneminden itibaren bakım verenin bebeğin ihtiyaçlarını karşılaması bağlanmanın temelini oluşturur. Öte yandan, çocukluk ve bebeklikteki bağlanma biçimlerinin etkilerinin erişkinlikte de devam ettiği saptanmıştır.
Yapılan araştırmalarda insanlar erişkinlikte de diğer insanlara güvenli, kayıtsız, saplantılı ve korkulu bağlandıkları belirlenmiştir. Erişkinlerin ikili ilişkilerdeki bağlanma biçiminin nasıl olacağı, geçmişte ebeveynlerinin tutum ve davranışlarına göre şekillenmektedir. Özellikle güvenli bağlanmayı etkileyen, çocukluk dönemine dayanan farklı faktörler bulunmaktadır. Küçük yaşlarda oluşan ebeveyn bağlanma ilişkilerindeki olumlu tutumların, daha sonraları bireyin sosyal ilişkilerine pozitif olarak yansıdığı bilinmektedir. Özellikle kabullenici ve özgüvenli çocukluk gelişiminin, eşlerine veya arkadaşlarına karşı daha güvenli tipteki ilişkiye sahip olduğu belirlenmiştir.
Ebeveynlerine güvenli bağlanan ve ilişkisi üst düzeyde olan çocukların erişkin döneminde güvenli bağlanma yeteneklerinin üst düzeyde olduğu belirlenmiştir. Baskıcı ebeveynlerin çocukları ise korkulu bağlanma biçiminin yüksek olduğu, aşırı öz güvenli yetiştirilen çocuklarda da kayıtsız bağlanma biçiminin geliştiği pek çok çalışmada tespit edilmiştir. Çocukların gelişim dönemlerinde anne ve babayla belirli bir dengenin sağlanması gerekmektedir. Çocukluk dönemindeki ebeveynlere bağlanmanın biçimi ergenlik döneminde gençlerin hayatlarına yön vermektedir. Eş seçimleri, evlilikleri, meslek seçimleri ve sosyal hayatları bağlanmanın biçimine göre şekillenmektedir. En etkili ve normal olan bağlanma türü hem çocukluk hem erişkinlik dönemi için güvenli bağlanmadır. Çocuğa aşırı korumacı davranmak psikolojisini olumsuz etkiler. Aşırı korumacı ebeveynlerin çocukları hayatları boyunca yetersiz oldukları düşüncesiyle uğraşmak zorunda kalabilir.
Kısa bir dönem gönüllü çalışan Beste ve çocukların birbirinden ayrılmasımçok zordu. Telefonlar alınıp gruplar kuruldu. Beste ögretmenleri gittiği halde günü birlik orada çalışan gönüllülere Beste öğretmeni sorup onun gelmesini dört gözle bekliyorlar
